القاب و کنیه‌های امام محمد باقر (ع)
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۵۲۶۸۸
امام محمد باقر علیه السلام در زمان حیات خود شاگردان فروانی تربیت کرد و توجه بسیار زیادی به علم داشت به همین دلیل او را با لقب باقر العلوم که به معنای شکافنده علوم است یاد می‌کردند.
خبرگزاری میزان - امام محمد باقر العلوم علیه السلام در سال ۵۷ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد، پدرشان امام علی ابن حسین بود و مادرشان یکی از دختران امام حسن بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در زمان امام محمد باقر علیه السلام فضای سیاسی مدینه درگیر جنگ بین زبیران و امویان بود و به همین فشار به روی امام کمتر شده بود و امام فضای کاری بیشتری داشت. یکی از کار‌های مهمی که در این دوران انجام گرفت، نقل حدیث‌های صحیح از پیامبر بود.
امام محمد (ع) از نظر عددی شاگران زیادی نداشت، ولی همان تعداد کم در شهر مدینه تراکم زیادی ایجاد کرده بود. امام در کلاس‌های درس خود به تدریس نظام‌مند و عمومی فقه شیعه می‌پرداخت.
القاب امام محمد باقر(ع)الامین: امانت دار اسرار الهی.
باقر: به معنای شکافنده.
باقرالعلم: به معنی شکافنده علوم.
الشاکر: به معنی شکرکننده.
الشاکرالله: شکرکننده خداوند.
الشبیه: به معنی انیکه به پیامبراکرم (ص) شباه داشته است.
محمد بن علی الاول: لقب امام جواد نیز محمد بن علی بوده است و برای اینکه اشتباه نشود به امام محمد باقر محمد بن علی الاول گفته می‌شود.
الهادی: به معنی هدایت کننده جامعه.
الباقری: به این معنی که این صفت را داراست که شکافنده علوم است.
الباقران: لقب امام پنجم و ششم.
الصادقان: لقب امام پنجم و ششم.
الصادقین: لقب امام پنجم و ششم.
الصادقون: لقب امام پنجم و ششم.
السیدان: لقب امام پنجم و ششم.
احدهما: لقب امام پنجم و ششم.
همسران و فرزندانبرای تعداد همسران و فرزندان امام روایت‌های مختلفی وجود دارد.
امام ۴ همسر و ۷ فرزند داشت.
یکی از همسران امام به خوارج تمایل داشت و از امیرالمومنین بیزاری می‌جست. در روایتی آماده است که امام یک شب تا صبح با او بحث عقیدتی کرد تا بلکه از عقاید باطل خود دست بردارد و به محبین حضرت علی تبدیل شود، ولی از این عمل نتیجه‌ای حاصل نشد و امام صبح آنروز ناچار به طلاق او شد.
شهادت
امام در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ بر اثر زهر به شهادت رسید. درباره علت شهادت امام روایات مختلفی آمده است، در یکی از این روایات که معروف‌تر بود آمده است که زید بن حسن که از فرزندان امام حسن مجتبی بود بر اثر ارثیه‌ای با امام به مشکل بر می‌خورد، امام با او توافق می‌کند که این مشکل را پیش قاضی ببرند و قاضی مشکل را حل کند. آن‌ها به پیش قاضی می‌روند و قاضی رأی را به امام باقر می‌دهند. زید که از این رأی ناخشنود بوه، پیش خلیفه رفته و از او درخواست کمک می‌کند. خلیفه به فرماندار مدینه دستور می‌دهد که اسناد را از امام بگیرند و به زید بدهند. امام که از این نقشه باخبر بوده اسنادی تقلبی به فرماندار می‌دهد، فرماندار متوجه این موضوع نمی‌شود، ولی به محض اینکه زید اسناد رو می‌بیند متوجه تقلبی بون آن می‌شود.
خلیفه زین اسبی را به زید می‌دهد که اغشته به زهر بوده است. زید این زین را به روی اسب امام می‌گذارد و امام را به شهادت می‌رساند.
انتهای پیام/
برچسب ها: القاب امامان امام محمد باقر
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: امام محمد باقر امام محمد باقر ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۵۲۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) چگونه جان امام بعد از خود را محافظت کردند؟
به گزارش خبرنگار جماران، بیست و پنجم شوال سال 148 قمری مصادف است با سالروز شهادت امام صادق علیه السلام، رئیس مکتب شیعه. دوران 34 ساله امامت آن حضرت مصادف بود با پایان عصر امویان و آغاز عباسیان. هر چند که این تغییر سلسله به لحاظ فعالیت های علمی شرایط خوبی را برای امام صادق علیه السلام فراهم آورده بود تا جایی که ایشان شاگردان بسیاری را تربیت کردند اما به لحاظ سیاسی در شرایطی می زیستند که حتی نمی توانستند وصی و امام بعد از خود را معرفی کنند از این رو با سیاست مدبرانه خود به گونه ای وصیت کردند تا جان وصی حقیقی خود (امام کاظم علیه السلام) را از خطر گزند منصور دوانیقی حفظ کنند، در این رابطه نظر شما را به حدیث زیر جلب می کنیم:
ابو ایوب نحوی می گوید: منصور در نیمه های شب مرا طلبید، به نزدش رفتم، دیدم روی کرسی (صندلی) نشسته و شمعی در برابرش است و نامه ای در دست دارد وقتی که بر او سلام کردم، نامه را به طرف من انداخت و گریه می کرد به من گفت: این نامه محمد بن سلیمان (والی مدینه) است که در آن خبر داده جعفر بن محمد علیهما السلام وفات کرده آنگاه سه بار گفت: انا لله و انا الیه راجعون. در کجا مانند جعفر (امام جعفر صادق علیه السلام) یافت می شود؟ سپس به من گفت: بنویس:
من آغاز نامه را نوشتم، گفت: (برای محمد بن سلیمان) بنویس، اگر او (امام صادق) به شخص معینی وصیت کرده است، او را احضار کن و گردنش را بزن.
(نامه را نوشتم و به سوی مدینه فرستاده شد.)
پاسخ نامه آمد و در آن نوشته شده بود: جعفر بن محمد علیهما السلام به پنج نفر وصیت کرده است که عبارتند از:
منصور دوانیقی 2. محمد بن سلیمان (والی مدینه) 3. عبدالله (یکی از پسرانش) 4. حمیده (مادر امام کاظم) 5. موسی علیه السلام (1)
در حقیقت وصی امام صادق علیه السلام همان موسی بن جعفر علیهما السلام بود ولی آن حضرت با این سیاست خواست جان وصی خود را حفظ کند. با توجه به اینکه عدم صلاحیت آن چهار نفر دیگر از نظر شیعیان روشن بود.
مطابق بعضی از روایات، منصور دوانیقی پس از دریافت جواب نامه گفت: مالی الی قتل هولاء سبیل من راهی به کشتن همه این پنج نفر ندارم.(2)
1. اصول کافی؛ ج 1، ص 310
2. اعلام الوری، ص 290
برشی از کتاب نگاهی بر زندگی امام صادق علیه السلام، ص 140-141
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد